PUSLU MART SABAHI

PUSLU MART SABAHI
Puslu bir mart sabahý uyandým.
Hava bahardan kalma , etrafta kuþ sesleri,
Sen yoksun , sensizlik buz gibi yüreðimde,
Buðulu pencerelere adýný yazým,
Yaðmur damlalarý baharý getirecek.
Bilmem hangi köþeden ansýzýn çýkarsýn.
Dönme vakti geldi, bu bahar geç kaldýn.
Gökyüzüne baktým da gidiþini ...özledim.
Öyle baka kakmýþtým uzun zaman.
Ne zordu gidenin ardýndan bakmak,
Kalansa daha periþan gidenin ardýndan,
Sen uzak illerin beyaz güvercini,
Dön artýk bak yüreðim ýsýnmaya baþladý.
Ne zaman tepeler yeþile dönecek.
Dönüþ günüdür, bilir misin?
Dön...
Puslu bir mart sabahý uyandým,
Senin hikayeni anlattým kurda, kuþa.
Sen baharsýn, bahar da sen,
Sen gelinciksin. sen baharsýn, sen akan susun.
Sen baþýma taç yaptýðým papatyamsýn,
Aþkýn rengi diye dudaklarýma sürdüm.
Dudaklarým adýný özledi.
Söyleyemediklerim ,yýllardýr söylediklerim.
Lavanta kokulu yastýklar sensiz.
Geceler sensiz , geceler karanlýða tutsak,
Gidenleri sevmem , vedalarý sevmediðimden.
Gidenlerin üzerin de ki kokusu içimi sýzlatýr,
Savurur beni, yapraðýn savrulmasý gibi,
Gözden kaybolur elimden bir þey gelmez,
Öylece ardýndan bakar kalýrým........
13.03.2011 .Gülseren Akdaþ



Sosyal Medyada Paylaşın: