Yolumda Yürüyorum

Yýldýzsýz gecelerde uyuklayýp kalmýþým,
Pembe düþler dururken kabuslara dalmýþým

Bir zýtlýk ki sormayýn bir uçmuþ bir düþmüþüm
Bazende donakalmýþ bazen ise taþmýþým

Daha yolun baþýnda yorgun düþmüþ ayaklar
Kalbimse hiç durmadan koþ koþ diye sayýklar

Altý ayým karakýþ kederler bol bol yaðar
Altý aysa çok sýcak siyah bir güneþ doðar

Mavi, yeþil, sarýyla yarýþýr çýlgýn ruhum
Karalarsa kýskanýr savaþýr olgun ruhum

Bir savaþ var içimde yýllardýr devam eder
Kazanansa þimdilik solduran zalim keder

Yalancý baharlarda ruhum coþkuyla akar
Açan sahte çiçekler ölüm kokar, kan kokar

Ruhumun gür sesiyle karlarý kürüyorum
Kah aðlayýp kah gülüp, yolumda yürüyorum

Emine Yýlmaz Dereci
Sosyal Medyada Paylaşın: