Gök Tuzağı
Ben hayatý bekledim.
O sevgilisini alýp gelmiþ.
Oturduk kutu kutu pense oynadýk.
Ebe kim?
Çanak çömlek patladý.
Sevgilim.
Özledim.
Zamaný yitirip yokluðun düþtüðünde yastýðýma,
Yalnýzlýðým…
Þarkýlar, notalar ve kalem…
Sükûnetin dimaðýnda gülümsemek isterken hayata
Eksikliðinden efkan dolu gözlerim.
Güvercinler yalnýzca siyah sevgilim.
Ve gülleri seninle koklayabilmek,
Günah ‘bilirim.
Ýþte bu yüzden sus
Kimse bir þey duymasýn.
Kimse bir þey anlamasýn.
Devam et gözlerini benden kaçýrmaya.
Ve ben senden kaçtýðýmda bana bakmaya.
Devam et, hiç bir þey olmamýþ gibi davranmaya.
Elin ayaðýna karýþtýðýnda, nefesin daraldýðýnda
Git gidebildiðin kadar kuytulara.
Efkârýmý sarmalarým gecelerce.
Kimseye bir þey belli etmem.
Çünkü bu dünya o kadar yoksun ki gök kuþaðýndan.
Tecrübesi yok tonlarca rengi üzerinde taþýmaya.
Yanýmda ay ýþýðýný izleyen her hatun.
Güneþ toplayamayacak kadar korkak.
Bu yüzden susuyorum.
Var olan yokluðunu kimse bilmez.
Gecelerce uykusuz kaldýðýmý, sokaklarda volta atarken yalnýzca seni düþündüðümü…
Eðer aðlarsam yalnýzca senin için aðlayacaðýmý
Kimse bilmez, dünya yansa umurumda olmayacaðýný.
Þehri zilal eyleyen dualar saklý dudaklarýmda.
Onlarý aðzýmýn içinden söküp alacak senken
Onada günah diyorlarsa
Söyleyecek çok þey yok aslýnda!
_______
Aþkla...
Emrah Saðlam
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.