gökyüzünü örten yorgan misali
açýyor yeni gün
dünden sýyrýlmýþ alfabeler
bir nidaya avuçlanmýþ tebessüm artýðý gibi
ah menzili kýsa yaþam
susmak derinsel hayallere yolcudur çoðu zaman
yeniden ekilse dün
bu günün düþ öncesine
kýrýlsa özlem
tutsaklýðýn kollarýnda
keþke
özlemenin kayboluþlarý sarýlsa gözpýnarlarýma
el verse
belirsiz gölgelerin yaþam artýklarý tüm duyulara
ve seslense yaþamýn tepeleri
dese durul artýk içimde
ah sevdiðim
þiirler bohçam oluyor
aðlamayý borç gibi kesen ayak izlerimle
týrmanýyorum yüreðine doðru
etrafýmda
özgürce uçuþuyor kelebekler özgürce
yok farkým yürek iþçilerinden
….