AŞK”

Gidebildiðin kadar geliyorsun
Iþýklarýn altýnda karanlýðý deliyorsun
En güzel susmalar seninleydi,
Ümidi tükenmiþ haykiriþlar bende
Hüznü peydahlayan sebepsiz sorular
Benim olmadýðýn kadar bendeydin
Adýmlarýn isyaný taþýsa da
Yüreðinin içinde ki sevgi bendeydi,

Þimdi elveda diyoruz galiba
En hüzün kokan harflerle
Bir hoþça kala sürgün ediliyoruz kendimizi
Gecenin en kör olasý yerinde...
O gün geldiðinde
Nimet sayacaðým yaþadýðým acýlarý!
Hepsini yine sana adayacaðým sevgili.
Zemheri geceler böylesine ölüm kokuyor,

Bir þiir oluyor gözlerin;
Oluk oluk aþk dökülüyor kaðýdýma,
Hançeri kalbinde saplý olan “
AÞK”
Var olduðun kadar
Hiçsin bende aslýnda
Uykularýn kaçtýðý vakitlerde
Sahipsiz mektuplar gibisin

Zamanda seninle eskiyor,
Eskidikçe tazeleniyor anýlar/ým!
Beklemeye yürek kalmamýþcasýna
Bekliyorum sevgili.
Gözlerim kanýyor gidiþinle ;
Buz kesiyor tenim
Aklýma buðulanmýþ bir sen düþünce!
Silinmiþ cümleler týkýyor beynimi,

Gidiyorsun

Biliyorum geleceksin
Çünkü en büyük acýlarýn dahi nefes almak için
Barýnacaðý bir yer vardýr!
Gidebildiðin kadar geliyorsun sevgili…
Kaçabildiðin kadar kaç sevgiden,
Tutunuyorsun bana!
Sala getiriyorsun bize;
Ben bize koyduðum adý kulaðýna okurken!
Bitirdikçe yeniden baþlýyoruz.
Korkularýmýzla cebelleþirken
Sýðýnýyoruz sevdaya!
Bir kör gözle …

HASAN DAÐ
Sosyal Medyada Paylaşın: