sabahlarý üzerini örterken ayrýlýklar "yapacak bir þey yok"lar yankýlanýyor uzaktan halbuki bir adý olsaydý ayrýlýðýn saatleri baþka gece yarýlarýna kurup kurup atlamazdým rüyalarýmý umutlarým vardý þerefine diye baþlayan cümleler dolunay çizip kaçtýðým geceler.
tüm mektup sonlarýmý "sana anlatacaklarým var"diye bitirip baþka bir dilin heyecanýyla pasaportumu aranýyorum odamda sonra en uzak ülkeyi seçiyorum haritadan bir mektup ulaþmadan sana çoktan düþmüþ oluyorum yollara
otobüsler kalktýðýnda gemiler demir aldýðýnda önce hep ben özlüyorum seni aklýma yaðmurlu bir Norveç sabahý geliyor nedensiz sonra memleketimi özlüyorum papatyalar diyorum,papatyalarý özlüyorum, hatýrýna susuyorum.
kandýrdýðýmýz çocuklar aklýmda bu ara çünkü bende ta bin bir gece öncesinde uyutulmuþ bir çocuktum aslýnda
bütün düþlerimi tekrar yargýlarken çocuk gözlerin karþýsýnda papatyalarýn hatýrý geliyor aklýma bir ülkede saðanak baþlýyor bense bir otel odasýnda pasaportumu aranýyorum.
"halbuki çocuk uyuyup kalmasaydýn masallarýn sonunun mutlu bitmediðini bilirdin"
yollarýn bitmesine yakýn amansýzca panikliyorum bir vesikalýk takýyorum yakama saçlarýn ellerin gözlerin seni tarif ederken yakalanýyorum suçüstü ýssýz tenha bir tren garýnda bir hava limanýnda arkamdan defalarca el salladýðýn yerde tutuklanýyorum
yine tam vardým sandýðýmda sana sen bir varsýn bir yoksun
Sosyal Medyada Paylaşın:
FikrimeAL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.