Öncesinde gençliðimiz hapsolmuþtu bu kente hatýralarýmýz olmuþtu iyi kötü kentin beton duvarlarýna anlamlar yüklemiþtik üç beþ ama bulursak bi aðaç altý daha yeðdi bizim için iki lafýn belini kýrardýk bazen bazen þehre uzaktan bakardýk kent griydi biz de öyle
zamanla unuttuk çoðunuzu cüzdanlarýmýzdan eksilen vesikalýklar ve kaçýp uzaklara gitmek hissi kimi geceler yastýða sarýlýp uyuduðumuz kimi geceler daha uzaklarý hayal edip sabahladýðýmýz
sonra kenti býrakýp gidenleri sayardýk parmaklarýmýzla "O da gitti" demiþti çýkýp birisi bi yerde bir bina enkazý yerine yüksek bir plaza için hatýralarýmýz yýkýlýyordu
sýrf sevdik diye uçurum çekmemiþti biz öyle sanmýþtýk bu ilk defa gelmiyordu baþýmýza cüzdanýmýzdan eksilen vesikalýklar
terkediþlerimiz kaybolduðumuz yerde buluyordu bizi her defasýnda Unutmaya çalýþtýklarýmýzla yüzleþtiriyordu birisi yanaðýndaki gamzesini birisi saçlarýnýn kokusunu yüzünü hatýrlýyorduk unutmuþken dizlerimizin baðý çözülüyordu diken üstünde güvercin adýmlar nerden baksan kaybolmuþuz ne yapsak kurtulamýyoruz
her þey daha önce yaþanmýþtý her þey yazýldýðý gibi adýmlarýmýz hýzlanýyordu bir yerde bir sokak düðünü bir yerde bir aðlama sesi bir yerde bir kadýn kahkahasý gündelik telaþlar karý kocalar market alýþveriþi hayat bu kadar kolaydý bizimse içimiz paramparça becerememiþtik yaþamayý. Sosyal Medyada Paylaşın:
FikrimeAL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.