Sen halen, mabedimin en görkemli yerinde, rengarenk çinilerle çevriliyken... parýltýlarýn uzaklarda, ta ufukta,ebemkuþaðýnda, bir dilek kadar yakýn ve uzakken. renklerin, acemi bir ressamýn paletinde, eline yüzüne bulaþmýþken, ve, meskunda,ýssýzca ölür gibi,öldürür gibi haline, dualar ederken ben, sadece bir dilek hakkým var biliyorum.
"yaþamalýsýn içimde,öldürürcesine."
Olabilir miydi, sen halen orada,içimi terketmemiþken. kapýlarýnda kilit, anahtarý boynumda,günahýnýn yanýndayken. Olabilir miydi ki sen yýllar yýlý, bir yudum þarap gibi akýp, bedeninden dahi sýyrýlmýþken.
Her sabah terkederken mabedimi, ve tir tir titrerken Aralýk ayazlarýnda, seni söküp atmaya içimden, bir dilek kadar yakýndým sadece. açarlarýn elimde, ve ben sadece, bir þiir kadar cesurum bu gece.
Olmadý sevgilim. Sosyal Medyada Paylaşın:
FikrimeAL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.