ne yaparsak yapalým
oraya çýkarýrýz parmak izimizi
su gibi sýzar aradan
kimliðin gül destesi
ya da kaba saba bir yaþam
kim ki yürüdüðü yolda eðreti
baþýna yýkýlýr duvarlar
görülmez kapý aralýðýndan
düþlerde gezinmez geçmiþ
anýlar elden kaçan kuþ
yakalanmaz yüksek aðaçlarda
uzaktan ciklerler bize
sönmüþ ateþler ocaðý
aþk dil çýkarýr yarý þaka
ve dönüp gider arkasýný
ve hüzün býrakýr kuyruklu yýldýz
nerde yaþadýk kendimizi
bizim sandýðýmýz görüntü mü bu
elimizi dokununca yok edilmez çizgiyiz
yazgý boyunduruðundan kurtulmaya çalýþan
bir rüyada gibi týpký
isteyince deðiþmez ki yüzümüz
her yere götürürüz
içinden çýkýlmaz ben’i
ve nerde yaþattýk sen’i
çýkarýp parmak ucundan, tenden
kalýplarý belli mi hayallerin
sonsuza giden ucu
yakalamak mümkün deðilken
arýtýrken kendimizi
sen’i unuttuk ben’de
öyle hýzlý kulaç attýk kendimize
bizi öldürdük
Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.