Ruh Kovalamacası

Sensizliðin boyut boyut hiçliði
Kavramlara beni mahkum etmiþti
Düþüncenin senden gelen açlýðý...

Gitmiþti kadýným, ömür gitmiþti,
Yýllar öncesiydi son çaðrým sana,
Sen gel veya gelme, avaz bitmiþti.

Bir kara sevda - ki aðdadýr cana-
Koskoca hayatý sildi süpürdü.
Bir yürek, bin hasret býraktý bana.

Günler çalkalandý, saat köpürdü,
Boðuldu senliðim an arasýnda.
Sadece seviler temizdi, pürdü.

Kurtcuklar beslendi aþk yarasýnda
Beynimi kemirdi her biri benim.
Al canlar yetiþti is karasýnda.

Sünger gibi emdi geceyi tenim,
Ben beni kaybettim binlerce bende.
Evreni kapladý boyum ve enim.

Ruhum peþisýra, hayalin önde,
Yol aldý muttasýl, hiç tutamadým.
Yokluðum bendeydi, varlýðým sende.

Bir kerecik olsun, unutamadým!


Osman Velioðlu

Sosyal Medyada Paylaşın: