Bugün İstanbul'u Ben Uyandırdım

Martý kanadýyla su serpe serpe,
Bugün Ýstanbul’u ben uyandýrdým..
Gözümden düþerken Boðaz’a gölge,
Bugün Ýstanbul’u ben uyandýrdým.

Ezanla okþadým þehrin baþýný,
Rüzgara yükledim seher düþünü,
Çiðlerle yýkayýp mezar taþýný,
Bugün Ýstanbul’u ben uyandýrdým.

Üsküdar rahlede okur cüzünü,
Topkapý kýbleye dönmüþ yüzünü,
Kadýköy mahmurdu, ovdu gözünü,
Bugün Ýstanbul’u ben uyandýrdým.

Çamlýca üfürür, tene batýyor,
Þafak aðýz açmýþ gece yutuyor,
Eyüp’te bir tesbih ritim tutuyor,
Bugün Ýstanbul’u ben uyandýrdým.

Kule’de cilveli bir deniz kýzý,
Ýçimde hasretten bir aðýr sýzý,
Göz kýrpýp dururken zühal yýldýzý
Bugün Ýstanbul’u ben uyandýrdým.

Þiirler savurdum boðaza karþý,
Mýsralar karadan arýttý arþý,
Sesimde ses buldu Kapalýçarþý,
Bugün Ýstanbul’u ben uyandýrdým.

Galata þebnemle sohbete durdu,
Ayasofya bana vakiti sordu,
Surlar serin serin ruhumu sardý,
Bugün Ýstanbul’u ben uyandýrdým.

Dalgalar öpücük salarken cana
Bilmem kaç milyon yýl sýkýþtý ana
Harem’de dubalar þahittir buna
Bugün Ýstanbul’u ben uyandýrdým.

Uyuma, sevdamý gömdüðüm þehir,
Sen bana sýðýnak, ben sana esir,
Salacak sunarken tatlý bir huzur,
Bugün Ýstanbul’u ben uyandýrdým.


Osman Velioðlu
Sosyal Medyada Paylaşın: