Erzincan'a Mektup

Erzincaným, can çiçeðim, can gülüm,
On yýl oldu seni göremedim vay....
Senden uzakta mý bulacak ölüm?
Ömrü, topraðýndan deremedim vay...

Onuncu zemheri bitmek üzere
Hasretin dumandýr dumanlý sere,
Firkat kuyusuna düþtük bir kere
Terzi Baba’ma el veremedim vay...

Býyýk terlemeden ayrýldým senden
Gurbet çok þeyimi kopardý benden
Bülbüldüm, kovuldum bað-ý gülþenden
O kutlu sekiye eremedim vay....

Bazan dalýyorum, sayýklýyorum,
Göklerden yerini ayýklýyorum,
Geceyi süt bilip yayýklýyorum,
Daðlarý daðlara öremedim vay....

Girlevik baþýnda uyuyamadým,
Munzur’a sýrtýmý dayayamadým,
Balýklý Köyü’nde büyüyemedim,
Kýrklar’a yüzümü süremedim vay...

Ah Erzincan, beni sen unuttun mu?
Depremle mazimi alýp yuttun mu?
’ o benim çocuðum’ deyip tuttun mu?
Camine seccade seremedim vay...

Velioðlu derler yalnýz ozaným.
Pir elinden bade içip sýzaným,
Her gittiði yerde seni yazaným
Alýþtým hasrete, yeremedim vay....

25.01.1996
Eskipazar/ Karabük


Osman Velioðlu
Sosyal Medyada Paylaşın: