.
Durdu? ben onun adýný hep Arzu olarak biliyordum
ailesinin beþinci kýzý olarak gelmiþ dünyaya, "Arzucum"
ablasýna döndü demiþler, dönmemiþ.. deðiþmemiþ durum
Fatma Teyze ne kadar firavun, Halil Amca da o kadar masum
öncekiler hep gariban koca buldular diye güya
Arzu Abla da verilmiþ hemþehrileri bir Alamancýya
diþini sýkmýþ, iki yýl katlanmýþ o züppe kocasýna
þimdi kimseye eyvallahý yok, uzaktan bakar yeni aþkýna
kimse bilmez ýþýklar söndükten sonra, açýlan pencereyi
sabahlara kadar sömürülen sigaranýn arada bir parlayan ateþini
býçkýn delikanlý iþsiz-güçsüz bir 12 Eylül serserisi
ne okuyup-okumadýðý, ne mesleði, ne aranýp aranmadýðý belli
uyur-uyanýr bakarým, ýþýksýz penceresinde Arzu,
bakarým, baktýðý tarafta biri, ona bakar, geceler boyu
sevemedim aslýnda o adamý ama sevindirirdi orada oluþu
ben böyle seviyorum aþký, sevmek bu! sevda bu! Arzu bu!
Arzu ablada gördüm, renk renk içgiyimleri, kozmetikleri
hem boylu-poslu-seksi, alýmlý, hem de çok güzeldi
nere gitsek gözler hep onun üzerinde, kýskanýrdým tabi
ama bir þey varsa kimseye tezezzül etmezdi
ama þimdi bu Mutlu.. doðrusu aklým almýyordu
"-Mutlu" dedi.. tanýttý.. benim rahmetlinin amcaoðlu,
sevemedim ama o ailede bana tek Mutlu arkadaþ oldu
"-eee.. nasýlsýn, anlatsana bakalým Sevgili Mutlu"
mutlu, gözleri dolu, dudaklarý titriyordu
dizlerine, ellerine hakim olamýyordu
yazýk bir türlü konuþamýyordu, yere bakýyordu
sadece heceler halinde, "Ar-zu..yen-ge" "yen-ge" diyordu,
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.