Akýp gidiyor zaman, ben hep erteleniyorum.. Günler öncesinden çýkýyorum yollarýna, Yine sana geç kalýyorum.. Denk gelmiyor ellerin ellerime, Menzilime uðramýyor bile gözlerin, Oysa Günler öncesinden çýkýyordum yollarýna.. Yetiþemiyor, hep geç kalýyorum sana.. Bayramlýk sevinçler doldurup kalbimin iç cebine, Sana koþuyorum, Sonunu bilmediðim bu bulmacada.. Nereye adýný yazsam yetmiyor satýrlar. Sol’dan saða sen, Yukarýdan aþaðýya ben çýkýyorum, Denk gelemiyoruz bir türlü.. Oysa ne çok isterdim, Ýsminin ardýnda soy ismimi.. Ama Olmuyor! Ne yapsam kurtulamýyorum.. Ah bunu bir bil/sen.. Þimdilerde ismin kimliðinde yetim duruyor mudur? Bilmiyorum.. Ya da üvey anlamlar mý yükledin mazi’mizin üstüne.. Dilim varmýyor, Söyleyemiyorum. Ama Þunu bil ki; Seni çok seviyorum..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Emreİnan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.