Mahzun

Mahzun

Köyüme uðradým, on beþ yýl sonra
Dikenler bürümüþ, yollarý mahzun
Yeþil bahçelere baktým bir ara
Evlentü çoðalmýþ, gülleri mahzun

Fýrýnlarý yanmaz, ekmek çarþýdan
Fasulye, patates, çilek çarþýdan
Ne olmuþ bu köye, yemek çarþýdan
Ocaklarý tütmez, külleri mahzun

Ses soluk kesilmiþ, havlamaz köpek
Horozlar ötmüyor, yok koyun, inek
Unluk da asýlý kalmýþ bir elek
Sahipsiz bir garip halleri mahzun

Hatýrladým bir bir geçmiþ anlarý
Dað, taþ inletirdi gür ezanlarý
Sanki bir yabancý dost insanlarý
Camisi, mescidi, kullarý mahzun

Azalmýþ derenin, oluðun suyu
Akmýyor pýnarlar, kurumuþ kuyu
Deðiþmiþ iklimi deðiþmiþ huyu
Çiçek çiçek kokan yelleri mahzun

Nerede bostanlar, taze sebzeler...
Yerlerde çürüyor olgun meyveler
Cirit atar saðda solda güveler
Peþtemali kayýp, çullarý mahzun

Eskiden beraber gülüp aðlardýk
Baþýmýza sarý yazma baðlardýk
Maniler söyleyip yürek daðlardýk
Þimdi gönülleri, dilleri mahzun

Köyde kalmýþ yaþlý bir iki kiþi
Gideni beklemek onlarýn iþi
Bilirim bulunmaz bu köyün eþi
Ondan aðaçlarý, dallarý mahzun

Emine Yýlmaz Dereci
Sosyal Medyada Paylaşın: