Yaþattýðýn mutluluklarý
Zor geliyor saymak,
Anlatmak
Ve avunmak.
Ýstediðimle…
Elimde, yýllarýn eskittiði,
Arkasý yazýlý resimden baþka
Ne kaldý ki geriye?
Ve evimde bitmeyen mateminden gayrý?
Yolcusunu bekleyen,
Dönüþsüz bir gemi kalkacaktý bu limandan.
Sallanan ellerinle, anladým ki giden sen!
Dinmedi gölgemdeki sessiz gözyaþlarým...
Ýsyanlarýný bastýrdým yüreðimin;
Senden miras gülücüklere,
Tutunmaya çalýþtým hayata…
Ýnadýna!
Eðilmedi boynum,
Mezarýnýn son topraðý,
Son gözyaþýndým.
“Senden önce ölürsem,
Þuraya gömersiniz beni” deyip,
Sanki iþaret etmiþtin parmaðýnla,
Ölümü.
Oysa
Sohbetimiz içinde kaybolup gidivermiþti,
Uzak zannettiðimiz,
Ensendeki nefes…
Meðer ne yakýnmýþ Allah’ým;
Iþýðýmýn sönmesi!
Gözlerimin ferinin
Ne çabukmuþ kayboluþlarý…
Dedim ya;
Dinmedi gölgemdeki sessiz gözyaþlarým...
Ýsyanlarýný bastýrdým yüreðimin;
Senden miras gülücüklere,
Tutunmaya çalýþtým hayata…
Ýnadýna!
Eðilmedi boynum,
Mezarýnýn son topraðý,
Son gözyaþýndým.