Ölü deniz girdaplarýnýn yorgunu
Bir geç vakitte,
Denize pek uzak, kurak vadide
Bir küçük beyaz martý ile karþýlaþtý
Geceleyin...
Ýncecik bir daldan damlayacak kadar
Yaðmur damlasý gibi ürkekti martýcýk.
Öylece durdular...
Martý, elbisesi tereddütten bir dikkatle
Süzüyordu kadýný.
Kelamdan baþka her þey sessizdi gecenin içinde
Ve hayallerden baþka…
Ölüm anýna saklanan hayallerden...
Gece suskundu,
Zifiri suskun...
"Geç baharlar
Ve zamansýz Ýstanbul hayallerinden yapýlmýþ
Bir mavi kâðýda varlýðýný resmettiðinde,
Bal rengi bir sonbahar ikindisine tahvil olur zaman,
Alýp beni hükmüne..."
Olacaktý Ýstanbul.
Siz Ýstanbul olduðunuzda
Ve ben Ýstanbul’da olduðumda
Ve bizim olduðunda Ýstanbul...
Ýstanbul dersaadete tahvil olacaktý...
Bin kere,
Bin kere bin yaðmur damlasý aðýrlýðýndaydý.
"Taþýyamam", dedi martýcýk;
Firkat baþladý
Ateþten bir kar yaðýþý ile...
O ateþten kor altýnda mesajlar geldi...
Kar zamanýnýn vakanüvisi oldu kadýn
Ve kayýt düþtü
Firkat mevsimine...
Altý mayýs…
Ýlk mesajýný aldým bugün.
O yere gitmek hiç içinden gelmemiþ,
Ne yazacaðýný da bilmiyormuþ.
"Umarým iyisinizdir.", diyordu...
-Deðilim...
Sekiz mayýs…
"Merhaba, umarým iyisinizdir", demiþ.
Haber vermek istemiþ
Bir þeyleri...
Dokuz mayýs…
"Her gün on defa mesaj yolu gözlüyorum", demiþ...
-Baþkalarý da vardýr mesaj yolu gözleyen
On kere on defa...
On beþ mayýs…
Bugün mesaj yok
Ve bugüne kadar...
Yirmi dört mayýs…
Bugün de mesaj yok
Ve bugüne kadar…
Ama bugün o martýyý gördüm,
Bir dalda dinleniyordu
Bir kaç dakikalýðýna
Ve sonra aniden uçup, kayboldu...
Mesajsýz geçen günler…
Haftalar...
Ay oldu.
Hiç dinmedi o kar...
On beþ aðustos…
Bugün kadýnýn doðum günü...
Mesaj var...
Hatýr soruyor;
"Biliyorum yine cevap vermeyeceksiniz
Ama yine de, yeni bir güne merhaba", diyor...
On beþ aðustostan sonraki günler
Hiç dinmedi kar.
Ýstanbul dersaadet olmasa da...
Geriye
O vadideki tereddüt ile
Bilinmezin hemhal olduðu bir gece,
Geç geleceklerin senedi olsun diye
Söylenen sözler kaldý sadece...
Þiir : Gulnagme
Seslendiren :Suskunbiradam (Turgay)