Yitik sözlüklerde anlamýný bulan,
Kayýp sözlerle anlatýlan,
Kaleminden kan damlayan,
Delikanlý bir sevda geçer
Sevgiyi unutmuþ yüreklerden.
Sokak lambasý ýþýðýnda aydýnlanmýþ
Kaldýrým taþlarýnýn tanýklýðýnda,
Ziyasý fersiz bir gülüþ getirir
Ardýndan caddelere.
Týrnaklarý kan kokan bir kadýn geçer
Karþý kaldýrýmdan.
Çýðlýk çýðlýk ayak sesi duyulur;
Dudaðýnda arabesk bir þarký…
Öylesine dudaklarýndadýr ki hayatý,
Ruhundaki gizemleriyse kaskatý…
Yaþlý otomobilin kýsa huzmesinde beliren,
Bitik adamýn elindeki þarabýn tanýklýðýnda,
Yüreði sönmüþ bir suskun feryat býrakýr
Ardýndan caddelere.
Yýkýntýnýn arasýndaki bir mihrap gibi
Demir atar köþeye bir baþkasý.
Sararmýþ bir resmi seyreder gibi dalar gider
Kaldýrým taþlarýnýn arasýna sýkýþmýþ özlemlere.
Bakir bir gülümseme yerleþir dudaðýna,
Bir bulvar önü sessizliði çöker omuzlarýna.
Her gün bir yol kenarýnda karþýladýðý güneþi
Takýp peþine,
Yitik bir gelecek hayali kurar.
Kardelen beyazlýðýnda sevdalar düþler,
Öfke kokan bir küfür savurur
Yeni gelen güne.
Kendi ayak sesinden utanan
Düþünceler keser yollarýný.
Doðduðu geceden kovulmuþ,
Ölü resimler süslemiþ yine gazete sayfalarýný.
El deðmemiþ bir hüzün geçer önünden,
Yaðmur temizliðindeki sevda hayalleri eþliðinde.