Gözlerin
Gözlerin vardý kara kara
Kömür ateþi bakardýn
Ben yanardým soðuðunda
Ilýman iklimler düþlerdim yaslayýpta baþýmý
Saklandýðým baðrýnda
Sarýl desem, yak desem
Yakardýn sen kendini
Kendi harýnda kavrulur da, kýyamazdýn sen bana
Sen var ya
Gözünü budaktan sakýnmaz
Yine de
Gözün gibi bakardýn aþka
Hazýrdýn ya kendini fedaya
Kýyamadým ben sana
Savaþlarýn vardý içinde senin
Toplu tüfekli
Ve hep kendinle kanlý býçaklý
Ýçindeki çocuðu öfkeyle besler büyütür
Sað cebinde taþýrdýn
Tüm yaþanmýþlýklarýn yýpranmýþ biletini
Gözü karaydýn
Hem katildi gözlerin
Yarýnsýz kalacaðýný bilsen de
Yine gözlerinle vururdun gelmiþini, geçmiþini, geleceðini
Ben içimde eksik bir çocuk
Direnirdim büyümesin porselen bebeðim diye
Yarýn biriktirip mutluluk adýna
Savurup eteklerimi, þarkýlar söylerdim güler yüzlü sevdaya
Deseydim; býrak kurþun askerleri, dök denize
Yýk betondan kaleleri hiç büyüme!
Legodan kýrmýzý çatýlý evler yapalým birlikte
Yýkýlacaðýný bile bile...
Demedim
Bilirdim; sendin o büyük hayallerin adamý
Kýrmadým hayallerini
Kýyamadým sana
Söyleyemedim ki...
Hudutlardan geçtim gittim senden
Gittim
Bilmediðim topraklara ektim yeþermeðe yetkin umutlarýmý
Baþka aþýklara çiçek açsýn diye
Gel benle desem; gelirdin bilirim
Nuhun gemisi kadar büyüktü yüreðin
Benimse darý tanesi kadar cürmüm
Gelirdin
Tüm hayallerin ardýnda, ceplerinden düþerdi kurþun askerlerin
Düþerdi omuzlarýn
Benimle gelirdin
Bilirim; sen de beni sevdin
Kýyamadým ki sana
Yalnýz gittim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.