Doðmamýþ aþka ayrýlýk biçtik Biz yine açýkta kaldýk
Doðmamýþ çocuða don biçecek kadar emindik kendimizden Bu yüzdendi ilk fýrsatta kollarýmýza atýlmamýz Aþkýn doðmayacaðýný hesaplamadan sevdalandýk Biz yine ayrý kaldýk
Pantolonun tek bacaðý kadar ayrý Ýkinci bacaðýnýn olmayýþý kadar eksik Düðmelerin yokluðu gibi Bu yalnýzlýk
Üþüyorum gömleðimin düðmesinin düþtüðü yerden Tutunacak bir el Saracak bir sýcaklýk bekleriz Gömleðimizin iliklenemediði zamanlarda Ýki yakamýzý bir araya getiremeyecek kadar beceriksizdik Hayat denilen bu yerde Usta olamadýk Dahasý çok gömleðimiz de olmadý Üzerimize giydiklerimizden baþka Giymeyi de beceremedik ya Kimisi bol durdu Kimisi hiç olmadý Yakýþtý bazen Yakýþanlar da üzerimize olmadý
Bilindik hayatlarýmýzý Bilinmedik acýlarla birleþtirecek kadar acýlarýn çýraðý olduk Yine beceremedik bir bedende tek gömlek giymeyi Yine açýkta kaldýk Doðmamýþ aþkýmýz kadar
***
Doðan güneþi bile paylaþamadýk Yarýný bölemedik ortadan ikiye Bölmeye ne gerek vardý ki? Biz iki ayrý kentte birleþemeyen iki deniz kýyýsýydýk Kumlarýmýzdan tanýyabilirdik birbirimize Denize salsak kumlarýmýzý Belki birleþirdik
Bir çocuðun attýðý tek taþla vurulacaðýmýzý hesaba katmadan Arada bozulan, yanýp sönen Ayrý sokaklarda ayný ýþýkla aydýnlatan Ýki ayrý, beceriksiz sokak lambasýydýk Çocuklarýn attýðý taþa denk gelir gece yarýsý
Belki bambaþka bir þehirde Bambaþka bir denizde birleþir yeniden kumlarýmýz Cinayetlerimizin failini ararken Ayný bedende suçluyu buluruz Ayrý acýlarla sýzlanýrken
Ýki ayrý bedeniz artýk ayný yaralarda Her sabah ayný yaralarla yýkanýrýz Ayný tondaki kýrmýzýya boyanýrýz Ayrý sokaklarda mutluluðu bulmayý umarak ararýz Bir katil kurþun çýkar sonra vuruluruz Ayný yerden, ayný silahla
Biz ayrýlýk biçtiðimizle kalýrýz Baþlamadan biten sevdalara aðýtlar yakarýz En temiz cinayet deðil midir aslýnda Yaþamadan ölmek? Baþlamadan bu yüzden biteriz Yaþamadan aþýk oluruz Aþýk olmadan ayrýlýrýz