Ýlerliyor trenimiz Fýratýn sahillerinden Kayalarýn arasýndan, haþin vadilerinden Burasý Kemah’ýn Ýliç’in sarp kayalýklarý Fýrtýnalar koparýrken geçiyor sarp aralýklarý Vadilerin duvarlarýný yýrtarak süzülüyor Takýrtýlar arasýndan bir ses yükseliyor Hepsi senin deðil, Hepsi senin deðil Hepsi senin deðil, Bir sitem, bir ima yükseliyor gökyüzüne Ruhumu menzilden menzile aktarýyorken Býrak dedim býrakamadýn Býrak dedim býrakamadýn Býrak dedim býrakamadýn Bir patýrtý kopar vadiden hýzla inerken Yeniden Ýkaz edercesine naralar atarken Býrakmadýn, Býrakamadýn, Býrakamadýn Düz ovaya çýkýyor sesi soluðu kesilerek Yine bir yokuþ ardýndan bitkin düþerek Bir pencereden gözlerin dalar ufuklara Dolaþýrsýn sahilinde dalgýn ve yorgun Yine bir nida duyulur beraber süzülerek Nereye kadar, nereye kadar Nereye kadar, nereye kadar Diyerek, raylarýnda uzanýrken Sana da bir mahmurluk çöker Tekrar kollarýnda uyanýrken
Mustafa CEYHUN Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Ceyhun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.