KARA BULUTLAR
KARA BULUTLAR
Kara bulutlar çökmüþ Yurduma, her yerde nefret
Ne oldu insanlara, gözlerinde gönüllerinde gaflet
Kimi pervasýnca dolaþýr, kimisi köþelerde aðlaþýr
Ne mazlum ne zalim belli, þaþkýnlýkta kalan millet
&&&&&&&&&
Bu nasýl demokrasiymiþ, baþka bayraklar da var
Dolaþmaya korktuðum þehirler sokaklarda var
Sinsi ve kara bulutlar dolaþýr Yurdumun üstünde
Acýlarý, feryatlarý, hiç duymayan kulaklar da var
&&&&&&&&&
Hani analar aðlamayacak ocaklar sönmeyecekti
Yavrular öksüz, gelinler de artýk dul kalmayacaktý
Ateþ düþtüðü yeri yakarmýþ, ama eritiyor, eritiyor
Vatanda vatan arayanlar, yurdumu bölemeyecekti
&&&&&&&&&&
Ne zaman tükenecek, acýlar içince çýrpýnan sancýlarý
Her gün þehit haberleri çare bulamýyor hala hancýlarý
Issýz gecelerde ýlgýt, ýlgýt aðlarken duyulmuyor sesim
Sonu gelmiþ dünyanýn öldürürken güler hala bazýlarý
Mustafa CEYHUN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.