Gülistanlýktý, kuþlar gibiydi baðrýmýz Hep kanat çýrpardýn, özgürdü çaðýmýz Þimdi sen yoksun, duyulmuyor çaðrýmýz Sen sýraný savdýn, sýra bize geliyor anne
Sen bir ýþýktýn, bir ateþ yandý ocaðýnda Küllerin savrularak kaldý kucaðýnda Þimdi garip ve mahzun olmuþ o bahçe Hayalin küpe gibi kaldý kulaðýmda anne
Þimdi kapýlarýný hiç açan da yok anne Artýk perdelerini hiç açan da yok anne Evin mahzun olmuþ, parça, parça anne Aðaçlarýn tarumar, hep solmuþlar anne
Artýk ne soban yanýyor ne ýþýklarýn anne Bir yaban elde kalmýþ, hayallerin anne Dualarýn kesildi, yýkýldý direklerin anne Bir dozer yaklaþýyor, ne acý sahne anne
Mustafa CEYHUN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Ceyhun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.