Bir Trabzon Var. Tekrar

Kapýlar açýlarak, beþ yerden Trabzon’a,
Hava, kara, denizden; karadan, üç tarafa...

Arkasýnda yaylâlar, önde Karadeniz’im,
Daðlarým kar beyazý, masmavidir denizim...

Kýrlarým menekþeli, insanlarý neþ’eli,
Bir defa gelsen bize, oluruz bir hemþehri...

Sazýmla, kemençemle, þâirim, yazarýmla,
Ülkemde tanýnýrým; sanatkâr, adamýmla...

Sevdâ olur gönlüme, kuþlarýn cývýltýsý,
Sabah erken duyulur, martýnýn cýrýltýsý...

Târihimle övünür, Atatürk’le yaþarým,
Þurada duruyor bak, târih fotoðraflarým...

Sur, çeþme, minâreler nice târihi eser,
Bakmak için deðil de kapatsan, görür gözler...

Cýhan pâdiþâhýný, yetiþtiren Analar,
Selvi boylu baþlýklar, Sülüklü’de sýralar...

Kalblere þifâ verir, Trabzon’um gelene,
Ýstemiyorsan býrak! Seven, tutsun el- ele...

Sevgimi anlatamam, kara kalemler yetmez,
Bu anlattýðým ne ki? Destanlarýmýz bez-bez...

Kadir’im. Aþýðýyým, caným Trabzon’uma,
Hasretle bekliyorum, alsýn beni koynuna,
Türk Vataný, Türk’ündür. Puþt oyunlar boþuna.

Þiir ve fotoðraf: Kadir Yeter. TRABZON.

Sitemizde ilk yayýný: 01 EYLÛL 2008 (49 ay önce)
www.edebiyatdefteri.com/siir/78778/bir-trabzon-var

Sosyal Medyada Paylaşın: