Yaðmur sonrasý sürüklenen,
Bahar sürgünü dallar gibi
Dostluklar, sevdalar,
Yakýnlaþmalar, duygular...
Bir köþede atýl,
Bulaþmýþ az da çamur.
Günlük kaygýlar,
Yaþamdan anlar,
Bazen gelmeler, sonra gitmeler.
Yok olmalar, canlanmalar...
Hatýrlanmak yine de teselli bana,
Günlerin baþlangýçlarýnda...
Gözlerim ki;
Daðlarýn en diplerindeki,
Kýr çiçeklerinin
Tekil güzelliðine vurgun...
Ve ben, dostluklarýn dostu,
Sevgilerin sevdasý.
Seslensem sana duyar mýsýn ey sevdam?
Kara gecelerin kara gök kubbesinde,
Sayalým yýldýzlarýn ýþýltýlarýný.
Renkçe konuþalým,
Tutup renklerden.
Gizli bir dil doðuralým aramýzda,
Hiç kimselerin bilmediði…
Ve yalýn býrakmayalým hiç birþeyi;
Ne içinde dünyanýn,
Ne dýþýnda güzelliklerin...
Özgür ve sýra dýþý olalým;
Týpký yollarda eðilen zerrinler,
Karlarda can bulan berfinler gibi...
Ýçimizde dostluk,
Benliðimizde sevgi...
Sevda
Ve mutluluk
Ve biz...