Kal’a-yi Sultani cephenin adý
Ýnsan kor taþýyan heybenin adý
Ne Yemen’e benzer ne Viyana’ya
Ne de oðlu kýzý þehit anaya
Osmanlý gözünün üstünde kaþýn
Ey Osman sonunda eðildi baþýn
Su uyudu düþman içti suyunu
Hangi soy ki senin kazdý kuyunu
Arnavut diyemem Mehmet Akif var
Kürt diyemem Molla Gürani boðar
Sýrplarýn içinden Sokullu çýkar
Arabýn içinden Emir Sultanlar
Boþnaklar Ýsmail Paþayý vermiþ
Gülzarýnda nice gül yetiþirmiþ
Kal’a-yi Sultani asrýn gözyaþý
Her milletten þehit bir arkadaþý
Bin dört yüz elli üç Ýstanbul önü
Bin altý yüz seksen Viyana yönü
Karlofça’da hasta oldun diyorlar
Ýki asýr sonra öldün diyorlar
Sana sorar þanlý ashabý Bedir
Erkek aslan için on sýrtlan nedir
Ýnsan için sende bütün ilimler
Korkuyor ölünden bile zalimler
Güneþin tutulmuþ lamban yanmýyor
Yine de kapýna gelen dönmüyor
Ýhanet sýrtýndan vurmuþ þirpençe
Kalbinde eriyen kurþundan pençe
Tespih çeker kalbin üzre merhamet
Osmanlý torunu gel bizi affet
Sen gittin gideli bir baþka yana
Toprak göðe küstü gönül Kur’ana
Yüce daðlar duman duman desem de
Essem de bir sanki hiç esmesem de
Ýkincisi kopmuþ tufaný Nuh’un
Nusreti yetiþmiþ þükür Allah’ýn
Kal’a-yi Sultani derdim ereðim
Seni düþündükçe yanar yüreðim
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.