Yalnýzlýðýn hükmettiði akþam saatlerindeyim. Odamýn camýndan bakarken kocaman incir aðacýnýn sessiz, maðrur, dokunsan aðlayacak hali ürkütüyor bedenimi. Küçük bir kasabada atýyorum bir yýlýn acý yorgunluðunu. Bir tek sallanan sandalyem eksik yaþlý, suskun, acýdan boyalarý dökülmüþ odamýn. Hüküm süren bu yalnýzlýðýn sessiz feryadý kulaklarýmý duyulmaz hale getiriyor. Yorgunum, yalnýzým. Zor olan kalabalýk içinde kendini yalnýz hissetmekmiþ. Yalnýzým. Yazmak çok iyi geliyor. Bunu en iyi yakýn dostlarým biliyor. Özledim dostlarýmý, gezilerimizi, mutluluklarýmýzý, yurttaki odamýzý ve bazen aç kalmamýza raðmen son kuruþuna kadar yaptýðýmýz alýþveriþlerimizi. Umut diyor odamýn duvarýndaki bir Ýstanbul tablosu, kýz kulesi. Umut diye haykýrýyor sanki… Ah Ýstanbul.. Sana gelmek istiyorum. Sadece seni istiyorum. Biliyorum, umudum var. Umudum sensin. Sen herkese yetersin. Beni de alacaksýn baba kucaðý kadar sýcak olan kucaðýna. Gezeceðim Sultanahmet’inde, Eyüp sultanýnda. Eminönü balýkçýlarýnda balýk ekmek yiyeceðim büyüleyici boðaza karþý. Küçükken izlediðim Türk filmlerinde hep o Ýstanbul boðazýna hayrandým birde kýz kulesine beni hep büyülerdi ve hala o asaletiyle güzel hikayesiyle büyülüyor beni kýz kulesi.. Ben senin kýz kulene âþýk olacaðým, sen ise benim seni yazýþýma. Nice þairler aldý kaleme seni, nice yazarlar döktü beyaz kâðýtlara sihrini. Ýþte ben seni onlarla sevdim. ‘’Ýstanbul’u dinliyorum, gözlerim kapalý ‘’ dedi þair, daha ortaokul sýralarýnda kapadým gözlerimi. Sana gelene dek açmayacaðým. Seni hissediyor, seni yaþýyor seni dinliyorum Ýstanbul… 05.07.2012 Gönen Balýkesir Büþra Sosyal Medyada Paylaşın:
büşra25 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.