Aranmýþ olsada özlemler, Bilinmesede mesafeler, Hasret vursada gönüllere Mutluluk en beklenmedik anda çýkagelir.. Ýnsan ne kadar yalnýz kalýrsa,o kadar hisseder mutsuzluðu; Ýliklerine kadar tatar o kimsesizliði Art arda baðýrýr.. Yalnýzlýk acýsýnýn rýhtýmýnda kendýný atmýstýr gecenýn kucaðýna Þimdi caresizlik kol gezýyor yalnýzlar sokaðýnda, Ve hýçkýrýklar yankýlanýyor kimsesizler duraðýnda
Uzatabilirmýsin elini mutsuzluða HÜKÜM giymiþ sevdalýnýn omuzuna BÝR UMUT OLURMUSUN YALNIZLIÐINA… Büþra BAÐCI Sosyal Medyada Paylaşın:
büşra25 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.