buluþalým
yine ayýn serpiþtirdiði gizin kör karanlýklarýnda
buluþalým biz
sarýlalým
çýðlýk çýðlýða
kuþlar þahit olsunlar yürüdüðümüz o yollarda
dikkat etmeden
ve henüz kötü kalbinin söylediklerini hissetmeden
ve sen soðuk elini avucuma koymadan daha
sevdiðimizi söyleyelim
bitmesin mutlu sonlu filmlerin repliði
kazanan aþk olsun
unutuþun hançeri
sesli sesli
aklýmýza girmesin
yitirmeyelim havada uçan resimleri
hepsi bize zimmetli
ki en çok
yanýmda öylece duruyorken seviyordum ben seni
sesleniþinde
öpüþünde
karanfil yüreðindeki ezgileri söylediðinde
yanlýþlarýma yoldaþlýk ettiðinde
doðrularýmla kuþanýp
iç sokaklarýmda dans ettiðinde
ve daha bir çok þeyde
sebepli
sebepsiz
her güzel günde
hatýrýma kazýyarak suretini
tebessümüme saklayýp benliðini
sevdim ruhunun derinliklerini
sonra gittik
istemeden
sevdik
güldük
güldürdük
aðladýk
aðlattýk
her duyguyu tattýk
ama baþaramadýk yaþamayý
öldük
ve gittik
mecburiyetten...
(Ýlknur Karaca)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.