aaahh…!
ölü insan kokuyor düþlerim
kimi vatan…
kimi bir gaye-i
susmuyor þ milyon yüreðinden vuruluyor
bayraklara sarýlýp dizi dizi tabutlarda
umutlarýyla düþleriyl
býktýk usandýk artýk her gün
-vakits-
“ insanlar”…;
ormanda yanan aðaçlar gibi birbirimizle tutuþturmak
daðlardaki koçlar gibi birbirimizle vuruþturmak
kardeþi kardeþle savaþtyarýþtýrmak istiyor
.
yarýnlarýmýzý çalýp...geleceðimizi mezara gömüp
kardeþlik tar ekiyor
her þey kanla çözülsün…
memleketi mgize konulsun istiyor
öyleyse…;
þimdi acýlarý yarýþtýrmak yerine...inadýna paylaþma
omuz omuza, yürek yüreðe aðlama
bir olma birlik olma
bir secdeye iki alýn koyma zamanýdýr
ki ipi elinde tutanlarýn
.
artýk “can” yerinebu topraklara
ki ölüm olup
umut bileyleyelim ki umutsuz kalmayalým
göðün tüm yýldýzlarý sönse dahi…
bir daha…
ne her gün dizi dizi genç tabutlarý sayalým…
ne de biracýyla ölmeyi deðil
ýþýl ýþýl çiçek olsun çocuk yayalým
/…aaahh çocuklar ah…!
demem o ki...
yakmak ey-
oysa bizler ayný hayalin çocuklarýyýz
.
kurþun yerine kalem tüketirsek
ölüm
yumruk sýkmak
altýnd ayný gökyüzü
ve
bu topraklar üstüne yaðan yaðmuyeter hepimize
yaþama bakýp
//…ilmeyi bekler-...//
1993
*tahsin özmen bez bebekler de üþür çatým&baský yay ank 2006
* *Bu þiir Elazýð Bingöl kara yolunda kurþuna dizilen 33 ere ithafen yazýlmýþtýr.