Müebbet bir ölüm Hep susmalý þiirler Her satýr arasýnda asýyorum kendimi kelimelerimden Söylemediklerim boðazýmda ilmek Sustuklarým düðüm.
Her þiir bir ölüm hikayesi Bazen intihar, Dökülen yapraklar Bazen kendiliðinden. Ama ölümün bilinmezliðini taþýmak hep eziyet
Eylül’de yazýlan tüm þiirler Biraz yanar, biraz kokar. Ama hep acýtýr. Tam orta yerinden kesmek istersin þiiri Bölmek istersin Ýyilerle kötüleri ayýrmak istediðin gibi
Ismarlama öykülere kaldýysa þu hayat Herkes kendi tiyatrosunda figüransa eðer, Susmalý tüm þiirlerde Ýntihar kokarken kelimeler Ve her kafiye bu kadar kana bulanmýþken.
Susmalý! Sonra özür dilemeli Tüm þiirlerden alacaklý Kafiyesiz tüm satýrlar borçlu!
Yazmalý! Yazamadýklarýmýz kuru yapraklar gibi dökülüyor Sonbahar Böyle kýrmýzý Yapraklar, Yazamadýklarýmýz yüzünden dökülüyor
*** Yapraklardan özür dilerim Yazamadýklarým için, Dökülenlerden özür dilerim Ýçimden dökülmeyenler için. Kaðýtlardan özür dilerim, Yazdýklarýmý suya attýðým için. Yaðmurdan özür dilerim, Ýçimdekileri söyleyemediðim için