Hüzün kovan kuşu
kullanýlmamýþ göz yaþlarý ýsmarladým senin için
ayak bilekleri kýrýlmýþ þehrin kadýnlarýna
aç martýlar,ölü köpekler,yaralý atlar diyeceksin aðlama diyene
hüzüne nazýr ýslanacak kirpiklerin
suya inen ceylanlarý unutacaksýn bir süre
meydan okuyacaksýn kurumuþ ceviz aðaçlarýna
zehirli sarmaþýklara dolanacak ellerin
sen gemilere uzaktan bakacaksýn
ben sokaðýndan geçerken
sokak týka basa yokluðumla dolu
anlayacaksýn
paslý bir jilet kanatacak yüzünü
mum lekesi olmuþ ipek çarþaflarýna kan sýçrayacak
noktayla virgülün özneyle yüklemin yerini deðiþtireceksin
aynalarda kalacak ruj lekeleri
masana hep iki bardak koyacaksýn
çayýn buharýyla nemleneceksin
aðlattýðýn sesim yankýlanacak odanda
sesimde þehrin yanacak
duvarlara küfredeceksin
öyle yalnýzým ki diyeceksin pencerende ki örümcek aðýna
saç diplerin kavrulacak
gözlerine çaðýracaksýn aðlamayý
aynalarda ki nefesini silecek yokluðum
anlayacaksýn
tahta masada kuruyacak aldýðýn papatyalar
bir þiir öldüreceksin mürekkep sokaðýnda
aðzý bozuk çocuklara küfredeceksin
balkonunda ki kurumuþ zakkumlarý sulayacaksýn
güvercin yuvalarýný talan edeceksin iþtahla
hüzün kovan kuþuna taþ atacaksýn huysuz ihtiyar gibi
sonra araba camý silen çocuklar gelecek aklýna
mendil satan çocuklar
hümanist kesileceksin dünyaya
kentin ücra köþelerine ekmek býrakacaksýn hayrýna
bir daha gelmem ya o þehre
aðlayacaksýn...
02/05/2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.