Baðýþla! Adýn bir çocuðun uçurtmasýnda takýlý kaldý. Ve uçurtma göðe asýlý kaldý. Yani adýn, yaðmur oldu topraða kandý. Týpký ölüm gibi içinde acýsý kaldý. ... Evet! Eskimeye yüz tutmuþ bir kadraja sakladým seni Ýsteyince renkli, istemeyince siyah beyaz oluyorsun. Ansýzýn kayboluyorsun kimi zaman Küle dönmüþ bir hatýra kalýyorsun zihnimde. Öyle ya daha çok seviyorum küllerinden doðduðunda Ritmi yitik bir rüzgâr kucaklýyor seni.
Daha çok saklambaç oyunlarýndan hatýrlýyorum yüzünü Yüzün! Týpký bir otel odasý Zaman geçmiyor ve yaþlanmýyor hüznün. Kýsýk sesli oda servisi gibi hüznünde Telaþlý ve kaygýlý.
Ve ellerin Yeni yetme bir sevdayý kucaklýyor Aðrýsý siren sesine karýþýyor Basýp geçiyorsun üstümden Sol caným hüznümle yüzüne gülümsüyor. - Lütfen! Güvenlik þeridini boþaltýn -
Sosyal Medyada Paylaşın:
Meryem Ateş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.