Nefesim sensizlik y/eri

Kan/adým görmedi kanadý kýrýlmýþ sevda katilleri,
Dudaklarýmda son tebessümü kalmýþ o kayýp olmuþ yýllarý.
Yýkýldým…,çoðalamayan bir benin sevda yýkýmlarýndan
Depremler geldi geçti gönül hanemden..
Suskun dudaklarýmýn rýhtýmýna yanaþtý ayrýlýk
Oysa…ellerin kadar hayat kokuyordum
Sancýlý sabahlarýn kaybolmuþ akþamlarýna inat
‘’Sen kokuyordum’’
Çaðlayan yüreðimin yangýn yerinde…

Geceler yýldýzsýz kayboldu gözlerimden
Acýyordu evet…
Alçaklýktan daha alçak olan bir gidiþin bendeki ruhu
Ellerinin dokunulmaz geceleri doðuyor
Sensizlik gibi.
Karanlýk odalarýmýn dünya yýldýzlarý vuruyor
Araladýðým perdenin seni beklediðim yanlarýna.
Oysa…
Sevmek, kalmak kadar gitmiþti benden
Bedenimde bir bedensizlik iþgali hükmü kadar
Yüreðim yangýn yeri…

Kýzýla çalmýþ hasret sürülüyor sevdamýn gözlerine
En alevli yanlarýndan yanýyorum sana
Seyrin þaþýrmýþ bir gahýn yangýn yeri
Yanýyorum…sevgili…
Hep sensizliðe uyanan gözlerimden kanýyorum ’’hayatý’’
Saat kaçtý bilmiyorum
Ayrýlýk geçmiþti yelkovanýn yüklem siz suretinden
Kendine aðlayan bir zamanýn tükenmiþ hayat dallarýydý son bahar yaþayan.

Gidiþinden arda kalan
Suskun bir zamanýn dilimleriydi böylesine hýrçýn karanlýklardan
Dünya aydýnlýðýma yansýyan.
Biliyorum…
Geldiðin ilk gün gibi hatýrlýyorum seni….
‘’Ve gidiþin’’
Sonra ucube bir acý oluyorsun dudaklarýmda seni kanadýðým;
Ardýndan düþüyorum hep acý dolu yarýnlarýn sabahsýz uyanýþlarýna
Söylesene… sevgili/m…
Kaçýncý vedanýn ardýndan bitecekti bu sensizlik
Ve, bensizliðe boyun eðmiþ hayat…
Savruluyorum…
Þimdi dizginlerini tut hadi ’’hayatýn’’
Dursun öylece..
Gidiþin gibi kalsýn zaman kitleri
Yok olsun hasretim…
Aydýnlýða küskün sabahlarýn…
Bensizlik kavurganlýðýndan düþsün gül yüzlü sümbüller
Yerim yangýndýr sevgili ...
Ateþim aþk yanýyor sensizliði
Yerim yangýn yeri…
Küllerim duman…
Mecalsizliðimden vuruldu takatim
Nefesim sensizlik Y/eri…

Serdar Özyanýz
Sosyal Medyada Paylaşın: