“Gönül heybemi aldým omzuma” Kýrgýn aþkýmý, sevgimi de koydum içine Ýdam sehpasýnda asýlý kalan adýmý da Elimde kandille, gözümde mendille, Düþtüm yollara
Yabancý bir ülkede, Aniden, Ezan sesini duymaya benzemiþti, Yüzünü görüþüm... Þaþýrtýcý ve bir o kadar da tanýdýk...
Ýnan hiç yadýrgamadým yüzünü Kusura bakma, ortalýk biraz daðýnýk… Dokun bana , aðlayan yanýma Yüreðimin en acýyan yerini öp Bana karýþýp, ben ol!
Sen benim eksik yaným Ben senin en büyük günahýn Cümlelerime, nakýþ nakýþ iþlediðimsin Arsýz aþkýn, doyumsuz iki aþýðýyýz biz Sen, Besmele ile baþlayan sevgime yakýþaným Ben, Mahþere kadar tutacaðýn sevda orucun…