gerçeðin yüzü aþkýn yollarýnda saklýdýr .....
..
derin hayallerle irkildi
yüzüne mavi giyen karanlýklar
sevdalý bakýþlarýn
dermanýnda kayboldu bizar
zamansýzlýðýn saçlarýna bürünürken visal
gece bir yazmaya büründü
hem de konuþurken
sessizliðin nefreti sokaklarda
hayal buya
seslendi ömür
doyumsuzluðun kýrýldýðý yerden
birdenbire ýslayan eteði
yüksek topuklarý yokmuþ gibi
yürüdü kaldýrýmlardan
sonra..
endiþeli ay ýþýklarýný
karýþtýrdý kalp duvarlarýna
biliyordu yazýlamýyordu anne sevgisi gibi
gök tavanlarýna
kaybolurken
karanlýkla soluðu hücreleþen mavi aydýnlýklar
tutunamýyordu hayallere
yüzeysel ardýþýklar
....