Þimdi en baþa dönelim Azelya
Zamaný geri alýp yeniden ayrýlmak üzere
Önceni diyorum anýmsa, omuzlarýna tüneyen kuþlarýn
Yanmýþ gökyüzü aðlamalarýný bozuk bir lehçeyle
Tanýmsýz çizilen iki zodyak ortasýnda krokin
Üç akrep ölüsü zehrin þifasýna yatýrýlan kalbindim
Ben martýlarýn beyaz semahýnda döne döne düþerdim kirpiklerine
Avuçlarýn uçurumlardan þehirlerdi eyvallahsýz gitmeler
Anýmsýyorum gülerken büyüyen gözlerini ordaydým çekincesiz
Ve sen aðlarken ben artýk ben deðildim
Ben artýk ben deðilim, uzun zaman oldu Azelya
Ýnan çok deðiþtim örneðin kýrýldý beyin omurilik liflerim
Sonra zaman kaymasýnda yitirilmþ Medusa aðzýyla alfabemin
Çürüyen harflerinden þiirler yazsam da olmayýþýna
Yemin çok güldüm bir ceninin gamzesini çizdim ellerine
Beni hatýrladýn mý Azelya
Bir masaldan kaçmýþ yüzüm vardý ah ya o küf
Gözlerinin Sýrat altý derinliðinde katrana bitab
Soylu bir cesettim cehennemin laboratuarýnda lanetli kobay
Sürgün bir morgda uzardý hasretim
Uzatmayacaðým, bil istedim Azelya
Þimdi senli öznelere yasak sýnýrlar çektim
Rehnedilen ruhuna üç el ateþ ettim biri kalbine
Olmayan yerinden yani ölmüþlüðüm, git þimdi
Gözlerinden öperim Ýsrafil, uyandýðýmda hatýrlat
Bir daha Ankara’ yý sevmeyeceðim....