Eski masallarda kaçýnýlmaz sonlarýn yitik öyküsü
Kýrýlmýþ harflerde lav izi kurþuna çözünen su
Her asýr kendini tekrarlayan ateþin kýzýl güncesi
Fosillere yüzünü veren aynalar düþe kurulan sis
Anka bildiðimiz kül iþte, Monaliza aðlarken dirilen
Anlamlý bir öpüþle dudaklarda ýslananan hatýrat
Aþký ruhuna doldururken kanayan parmak izleri
Faili fiile gömülmüþ cesete ne çok gülmüþtün
Düþ mavi diyordun, ben kaçak bir fotoðraftým gecende
Uyandým acýnýn lacývert aðrýsýnda, seni öldürmüþtüm
Oradaydým
Üç kuþ ölmüþtü o kentte dönüp bakmadýn
Uzundu gecenin düþe yatan yörüngesi’ dehlizi gün
Adýný son kez sustum bir daha konuþmadým
Zaman bir aðacýn rüzgarýydý, bir daðýn militan oðlu
Bir parça bulutla çizilmiþti yüzün yaðmura benziyordun
Kapattým resmini çürük bir zaman özlemine
Kýrýlmýþ sesleri kör ettim / kör bir penguen aðladý
Ayaklarýmý baðlayýp attým cehennemin dibine
Sýrat altý derinliðinde putlara gülümseyen kül
Kutsal bir türbe oldu, ateþ hýrsýzý söylencesine
Sýcak bir çocuk eli öptüðün/ Güzdüm eylül
Karýnca aðzýnda yaðmur emzirdin siyahýn beyaz hükmünde
Dokunulmuþtur ve öldürülmüþtür saydam kozamda düþüm
Sýnanmýþtýr hep, adýn kuzeyine yazýlmýþtýr gecelerin
Silinmiþtir gamzelerinde Okyanuslar devrik bir gülümseme de
Yazýsýz geçilmiþtir aþkýn güncesi postral bir þiirde
Unutulmuþtur suyun yüzüme çizdiði son masal
Hatýrladým evet hatýrladým,sen öldürmüþtün o þehirdeki bütün kuþlarý...
CÇ_
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.