MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Ben Yunus Lekesiz’im, leke sizsiniz.
Yunus Lekesiz

Ben Yunus Lekesiz’im, leke sizsiniz.


Uyumadýðým bir gecenin mecburi sabahýna uyanmak...
Bir þehrin en iþlek yolunda 24 saat açýk bir lokanta gibi kapalý olmanýn ne olduðunu bilmeyen, birbirine dahi kavuþamayan, yalnýz göz kapaklarý...
Sigaranýn yanýnda içilen acý bir kahve gibi beni kötülüðe sürükleyen, geçmiþine sövülesi, bilekleri kesilesi, kontrolsüz kollar...
Bir çocuðun aðzý kulaklarýnda oynarken, zamansýz patlayan balonu gibi bedenimi titreten soðuk korku seslerinin beynimde patlamasý...
En büyük sancý sanýrdým karnýmýn aðrýsýný. Onun da þifasý hazýrdý zaten, annemin bencillikten uzak, yumuþak elleri...
Baþýmý da ovsana annecim, geçecektir mutlaka. Bir de kalbim. Ona da dokun anne. Geçir aðrýsýný.
Çocukken dinlediðim masallarýn, rüyalarýma giren o çizgi film kahramanlarýnýn sahteliðini hatýrlatýyor bana, þimdi bende bir can, bir kan belki de alýn yazým olan baþ aðrýlarýnýn annemin elleriyle dahi son bulmamasý...
Alnýma deðdiði anda ýsýnan sular ve soðuk bir duþ alamamanýn rahatsýzlýðýyla çocukluðumdaki gülen yüzümün en büyük düþmaný olan ben...
Bir silahýn namlusundan çýkan kör bir mermi gibi hedefsiz, sayfama yazdýðým kelimeler...
Her harfine kendimi sýðdýrdýðým kelimeler gibi manidar, yorgun gözlerimden yorgun þehrime kul ettiðim bu bakýþlar...
Sokak lambasýnýn gerekliliði gibi gerekliyim kendime.
Sokak lambasýnýn boþ kaldýrýmlarý aydýnlatmasý kadar anlamsýzým çevreme.
Masanýn ayaklarý gibiyim belki. Üstünde taþýdýðý yükten haberdar olmak gurur verici.
Ve yine diðer ayaklara ulaþamayacaðýnýn bilincinde olmak; çaresizlik, yalnýzlýðýn habercisi...
Masanýn üzerindeki bembeyaz, hafif bir peçeteyim belki de. Baþkalarýný temizlemek adýna kendini kirleten…
Belki doða kadar heybetliyim. Mükemmelliði her gün tehdit altýnda olan, zulme açýk, yok olmaya hazýr doða gibi...
Dua gibi kutsalým belki de... Ýnsanlarýn yalnýzca zor zamanlarýnda aradýðý, her þeyin güzel olduðu ortamlarda istenmeyen...
Korkulan, çaresiz kalýnan hiç bir ortamdan eksik olmayan dua gibi...
Kimine göre zaman gibiyim… Her þeyin ilacý…
Belki de her þeyin katili…
Karanlýk kadar korkuncum. Güneþin her doðuþunda yok olmaya mahkum olan, yeniden geceleri bulana kadar aðlayan, masum ama korkulan karanlýk gibi...
Güneþ gibi aydýnlýðým belki de. ’’Ben sýcaðým’’ demesine müsade edilmeyen, yüzüne bakýlamayan, ateþiyle yalnýz býrakýlan güneþ gibi...
Belki bir kýlýcým. Eline alanýn cinayetlerine alet olan. Ýnsanlarý yaralayan ve tüm suçun üzerine atýldýðý o kanlý kýlýç...

Bakýyorum da þimdi... Her þey olmuþum ben, olmam gerekenin dýþýnda...
Görülmeyenleri görmüþüm, görünenlerin arkasýnda saklanan...
Duyulmayanlarý duymuþum, beynimdeki benin, beni arayan çýðlýklarýyla…
Her þey olmuþum, her þey olmuþum da ben, bir ben olamamýþým;
Beni, benlikten uzaklaþtýran insanlarýn yalanlarýyla…

Yunus Lekesiz
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.