Aşk Paradoksu
Dinlediðim her acý olayda bir hatýrama rastlýyorum.
Yaþanmýþlýklarýn bu cömert bolluðu hediye mi bana?
Hayat baþa dönüyor her seferinde, beni benden alýp geri veriyor,
Ben de baþtan yaþýyorum ama bir türlü alýþamýyorum hüsranlara...
Çiçeðin suya duyduðu ihtiyacý hissediyorum aþký ararken,
Ya ben anlatamýyorum ya da hep yanlýþ anlaþýlýyorum.
Cömertliðini yine gösteriyor hayat,
Belki bir damla su yeterliyken; ben koparýlýp denizlere atýlýyorum...
Anladým ki; nefretin beynime yaptýðý her seferde, güçlendiriyor beni direniþim,
Hücrelerime sýzan nefret duygusuyla iyi anlaþmaya baþlýyorum.
Aþkýn tüm isyanlarýný bastýrmaya yetiyor artýk nefretimin sesleniþi,
Ve sanýrým ben, aþkýn zamansýz tokatlarýna yavaþ yavaþ alýþýyorum.
Hayallerim, esir edilen beynimi alýyor benden,
Nefret terk ediyor beni yine, hükmünü mecburen hayallerime býrakýyor,
Ve aþk çýkýyor karþýma tekrar hiç beklemediðim bir yerden,
-Yine baþa dönüyoruz...
Yine yolculuk var, kýzýl güneþlerden saf karanlýða...
Molasýz yaþanacak geceler ve þimdi gözlerimde yer bulacak o kýzýl güneþ,
Her ne kadar sebebi sen olsan da, ihtiyacým var sana;
Boðazýma takýlan su gibisin, sesimi çýkaramýyorum.
Yunus Lekesiz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.