Tebdil-i
Tebdil-i mekânda dil-þad olmaya,
Çýktým halü-gâhtan yola diyerek.
Yürüdüm bir hayli delil bulmaya,
Vardým bir meclise, mola diyerek.
Yorulan adýmlar çok menzil koþtu,
Geldiðim bu yerin havasý hoþtu,
Azýðým tükendi, testim de boþtu,
Belki de burada, dola diyerek.
Ýçim yanýyordu ateþten kordum,
Periþan halimle oldukça zordum,
Büyükleri kim, onlardan sordum.
Ýþaret ettiler, þola diyerek.
Yakamý yýrtarak baðrýmý söktüm,
Önüne varark dizimi çöktüm,
Yüreðimi açtým derdimi döktüm,
Darlýðým döner mi, bola diyerek.
Bana soru sordu, cevap evetti,
Ýnkarým kalmadý, ikrarým yetti,
Telkinde bulunup nasihat etti,
Selamet ver saða sola diyerek.
Ýzin isteyerek çýktým oradan,
Uzun yýllar geçip, gitti aradan,
Hala soruyorum ulu yaratan,
Bilmem akibetim nola diyerek.
Yaralý bir dalda kýlmadý karar,
Her ne arar ise kendinde arar
Bana gelse bile, gelmesin zarar,
Nuru mimden gelen kola diyerek.
05.09.2012...Mustafa Yaralý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.