güç doðdu güneþ
yýrttý kýzýllýðý
dev çamýn arkasýndan
irileþti evlerin sisli görüntüsü
kuþ sesleri doluþtu sessiz sokaða
uykuyu býrakýp yola koyuldu iþçiler
ben sokaklarýn beyaz badanacýsý
þiire gerekir diye duydum kuþ seslerini
yaklaþmak için içimde bir tomurcuk gibi
büyüyen insan sesine
güneþ gibi yýrtmak istedim karanlýðý
kaç dað aþtým
bir duman sanki aðýzlarýndan çýkan nefesler
kimse görmeden dallardaki serçeleri
yürüyüp gidiyorlar hýzlý hýzlý
soruyorum
nasýl yürüyüþ bu elleri ceplerinde
özgürler mi
bir devin cebinde mi cepleri
sorgun bile azgýnlýk sayýlýr
görmedin mi
nasýl koþar kemiðe köpekler
sen özlerken apaydýn bir dünyayý
düþünürler
eteklerinin altýnda ne var
gizin ne
ayaklarýnýn altýnda býraktýðýn
bembeyaz kar izi
iþte
gözleri kamaþtýran güneþ doðdu
iþbaþýnda iþçiler
makinede ezilen ölü iþçi de
sonsuz uykuda
mezarý delip giremeyen güneþ
sen güneþ misin be
bir göz boyayýcýsýn yalnýz
tutsaklara ulaþamayan
týmarhanelik ettiðin insanlar da
yürüyorlardý elleri ceplerinde
sabahýn ayazýnda
sigara dumaný gibi soluklarý
devin ellerinden büyüktü
elleri
uyuklayan dev mi
aðzýný kulaklarýna dek gerip
yolumuza bakan duvarýn
karýnca oyuðunda
halk, halk mý yoksa
coplanýp
kýskývrak baðlanýp
ne renk olursa olsun halk
köstebek yuvasýna sýðýnýp
dikensiz bir yol arayan
aðaçlar kuru
kýmýltýsýz duruyorlar
boz gökyüzünde uçlarý
ay eski bir parýltý
eskimiþ pantolon dizleri
soðukkuyu ayaklarýnda
topa tepiyor çocuklar
yolda
kýrmýzý bir traktör geçiyor yanlarýndan
ayaða kaldýrýp tozlarý
toz
yutan kim
kolkola gidiyor sayrý yüzlü karý koca
romatizma bacaklý bir adam
kim görüyor yüreðimizi
yüreðimiz tepilen top
saðlýk ocaðý kapýlarýnda
yerlerde görünen ýþýltýlar
sümüklü böcek mi
yoksa halk mý
Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.