Hayal/et Gemiler

Bir dokunuþ, ruhundan
Bir öpüþ, en þefkatli yanýndan.
Peþimden
Tüm dualar ruhumun peþinde,
Ölmemi diler gibi.

Ölü ruhlar ardýmda,
Canlý bedenime karþýlýk,
Kimsesizliðimin peþinde.

l

Saçma sapan duygular tam burada baþlýyor,
Þiirin orta yerinden bölüyorum hayatý
Yaþam ve ölüm arasýnda
Gidip gelmelerim bitmiyor.
Yoruluyorum yaþamaktan
Bazen de ölmeyi düþünmekten.

Güneþle birlikte giden gemileri düþlüyorum,
Batan gemilerin hayaleti düþüyor, gözlerimin önüne,
Yeniden batýyor, batan gemiler,
Tüm eski hazineleriyle.
Hayalet bedenleriyle.

ll

Güneþ daha önce batýyor giden gemilerden,
El sallamak yetmiyor geri gelmeleri için.
Denize su dökmek de yetmiyor artýk,
Deniz kendi suyunu içiyor
Gemiler hep gidiþte,
Hep arkasý dönük,
Yuvarlaklaþan denizin ortasýnda,
Daha da yarýmlaþýyor
Tüm gemiler giderken.

Balýklarýn evi, hayalet gemiler, mercan mahallesi
Ne ölü ruhlar birikir gidenlerin ardýndan,
Gidenler kaç cenaze sýðdýrabilir bedenine?

Hayaletler de güzeldi bir vakitler,
Hayalet olmadan önce,
Daha ölmeden,
Güzel ölüler, ölecek yüzler,
Güzel sözler söyleyen ölü kalpler vardý.

Beyaz gömlek
Omuzlarý yok
Yakasý hiç yok
Kollarýmýz düþük.

lll

Ölü evinin matemi birikir her defasýnda,
Ýlk acý gibi,
Son olmayacaðýný biliriz,
Bilerek acýnýr içimiz
Yaþadýðýmýz kadardýr acýlarýmýz,
Ölü evinde piþen helvanýn kokusu hatýrlatýr yalnýzlýðýmýzý
Ve haykýrýr yüzümüze bir gün öleceðimizi.

Dört gözle beklendiðimiz bu hayatta
Dört göz birden aðlar biz giderken.

Unutulmuþ hatýra kýrýntýlarý tekrar çýkarýlýr,
Naftalin kokan sandýklardan.
Gittiðimiz ilk günler daha bir çok anýlýrýz.
Sonra dünya döner,
Dünya döndükçe uzaklaþýrýz
Gittiðimiz yer gerçekten uzaktýr artýk
Dönüþümüzün olmadýðý yerde de unutulmaya baþlanýrýz.

Dünya döner,
Zaman geçer,
Gemilerin hayaleti kalýr aklýmýzda,
Bizim hayallerimizin kaldýðý yürekler gibi
Uzaklaþýrýz;

Misafir olduðumuz hayattan,
Ait olduðumuz yaþama.


Dört Eylül Ýki Bin On Ýki 12 00
Nevin Akbulut
Sosyal Medyada Paylaşın: