MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

V İ S Â L
gülkurusu

V İ S Â L





Kaç asýrdýr geldi geçti burda seni bekleyeli
Baþýmda deli fýrtýna, yüreðimde sevda yeli
Sen ki bu bedbin bedende canýmdan öte bir cansýn
Gönlün þöyle öz ucuyla loþ gönlüme iþleyeli
Al maziyi var âtiye hâtýralar aralansýn
Siyah beyaz düþlerimde çehreme vuran al ansýn

Nasýl uzak kalabildin ruhunun ’þen gün’ eþine
Ümmî hezeyânlar sürdün pencerende güneþine
Sen ki bu kem tâlihimden bahtýma düþen ihsansýn
Þaþýyorum el alemin senden evlâ güneþi ne ?
Al geceyi kur sabaha ahir ömrüm karalansýn
Yâr nuruyla doðan nefes boðucu zifre bulansýn

Þimdi topla yüreðini cenklere vur ercesine
Savur yerden yere beni ’’müstehaktýr’’dercesine
Sen ki bir zamanlar göðe el açýp da yalvaransýn
Öz pýnarýmdan aðanla, balçýk oldu gülce sine
Al yaðmuru ser gözüme bakýþlarým harelensin
Nazarýmdan aþk yerine elek elek hâr elensin

Kadim zifiriliðinle koyuver beni sürgüne
Yokluðumdan istifade bensiz senleri sür güne
Sen ki olduðum mekâný cennet-i alâ kýlansýn
Bu dört duvar cehennemde kapýmdaki bu sürgü ne ?
Al vuslatý sar hicrana ümitlerim yaralansýn
Ahde vefa kelamlarým kör kuyularda sallansýn

Nice aþklar masal oldu, gönül sen de unutursun!
Aklýmýn kývrýmlarýnda kalp hatasý habis ursun
Sen ki deli yüreðimde gel-geç fani bir limansýn
Býrak kasýrgalar esip dingin kýyýlara vursun
Al Leyla’yý ver Mecnun’a ikisi de parelensin
Ebediyete intikal yegâne kâmuran sensin

Þimdi senden kalanlarý topla yüreðimden ýra
Zûl vaveyla naðmeleri duymazlýktan gel çal ýra
Sen ki aman ilendiðim, niyazý þükür sayansýn
Var yine de git yoluna inancýmý kýra kýra
Al sabrýmý sür kahrýma veballerim sýralansýn
Uç ucuna ekli ecir zincir cezaya ulansýn

Dilinin söylediðini gönlün ispatlamýyorsa
Neye yarar izahlarýn, özrün kelâmýný yorsa
Sen ki hiçliðimden zûhur çokluðuma inanansýn
Þimdi tüm varlýðým esir bütün dirayetim forsa
Al kalemi kýr infaza idam hükmüm sürelensin
Visale dair hendesem çözümsüzlüðe belensin

Oysa hep ’vuslat’ demiþti sana açýlan bakýlar
Fütursuzluðun günbegün gayretimi heba kýlar
Sen ki gaipten süzülen gerçek yüzlü bir yalansýn
Pürüzlü simaný örter riyakâr yaldýz açkýlar
Al hilâfý ger hacmine, günden güne daralansýn!
Kýldan ince soluðumda öldürücü daral ansýn

Çýkar cebinden kinini alýn çatýma sýrala
Fikrim her bir mevhumundan kendine dair sýr ala
Sen ki gizli sanrýlarda aþka alenî dalansýn
Görünen her köþesinden nur-u hayatý karala
Al neþemi der kedere muradým da paralansýn
Ýçemediðim aþkýna vahanda susuzlar kansýn

Bitmek bilmez hâr-ý aþkýn karlý daðý da yakacak
Güneþ haletime þaþkýn þark elinden ay akacak
Sen ki dimdik fýtratýma cürme meyil yel salansýn
Uyandýrma gafletimden ahým ayyuka çýkacak
Al umudu sor seraba bilinmezlik firelensin
Sana mail gidiþlerim dönüþlerimle demlensin

Þimdi yerle yeksan, savruk acze amade yüreðim
Sana müptela benliðim, gama doðru büyür eðim
Sen ki arþlara uzayýp yarlar boyu kýsalansýn
Týrmandýkça kayar elim, yiter, tükenir ereðim
Al gücümü yor hýncýma tahammülüm esralansýn
Aþka dair taleplerim yüce makama yollansýn

Son kez giriver gönlüme aþký bir de bende sýna
Buz tutmuþ donuk hislerin derinliðimde ýsýna
Sen ki birlikten bölünüp elimde zerre kalansýn
Buldum ya býrakýr mýyým seni benden gayrýsýna
Al aþkýmý yâr ol ya da vahdetimiz çarelensin
Cümle destanlar silinip bizim sevdamýz söylensin





eylül’12



Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.