ben  çiçek
BEN YİNE ÜZÜLÜRÜM
ben çiçek

BEN YİNE ÜZÜLÜRÜM


BEN YİNE ÜZÜLÜRÜM







Kadersiz kader adım bir garip viraneyim
Feleğin çarkı döner un gibi ezilirim
Aşktan nasip almamış serseri divaneyim
Eller zevk ile coşar ben yine üzülürüm

Kaç bahar geldi geçti çiçek açmadı dalım
Arıya, kelebeğe nasip olmadı balım
Siyaha boyun büktüm soldu yeşilim, alım
Herkesin gölü taşar ben yine üzülürüm

Şu fani dünya ile barışamadım gitti
Her işe heves ettim sonunda hepsi bitti
Hani farkımız yoktu hani herkes eşitti
Millet pek rahat yaşar ben yine üzülürüm

Bastığım toprak kurur derler ya onun gibi
Olamadım ne yazık hiçbir başın sahibi
Takdir senin bilirim ne diyeyim habibi
Beşerdir bir gün şaşar ben yine üzülürüm

Kara gün kararmasa benim de gülse yüzüm
Tutmasını bilemem dilimden çıkar sözüm
Kötülüğü dilemem saftır temizdir özüm
Bekâr eşini boşar ben yine üzülürüm

Talihim döner diye boş ümitle beklerim
Takvimden yaprak kopar ben yerine eklerim
Giden menzile varır, yarı yolda teklerim
Âlem servete koşar ben yine üzülürüm

Varsa benim gibisi gelsin kafa yoralım
Nerde yanlışımız var dönüp dönüp soralım
Hayallerden vazgeçip sağlam yerde duralım
Akıl kendini aşar ben yine üzülürüm


ŞERİFE ÇINAR / 01.05.2012
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.