Sanýrsýn ki Baþýmdan gitmezmiþ kavak yelleri, Sanýrsýn ki Ruhuma zindanmýþ gözlerin. Sanýrsýn ki Aslýnda italik bir ivmede baþlarmýþ bu yarýþ. Sanýrsýn ki Kan pýhtýsý ve sen, Ziya akan bir yalnýzlýða koþarmýþ. Ve biliyor musun? Her þey ilk yanýlgýyla baþlarmýþ. Dedim ya hani, Kapamadan o gözlerini, Ve gömülmeden uçsuz bir sahranýn kumdan kalesine, Yada doldurmadan umutlarýný bir eskicinin yamalý heybesine. Sonra gelsem diyorum sana, Doðurganlýðýný yitirmemiþ bir güneþin, , Hüzmesinden sýyrýlan bir tutam nar ile, Sonra saysam yaðmurlarý birer birer, Sonra biriktirsem avuçlarýmda bulutlarý. Kutsalýmsýn desem sana, Ekmeðim ve suyum olsan! Yada mülteci bir nazarla. Göðe baþkaldýrsam. Kýzar mýsýn...?
Oysa sen sanýrsýn ki Güneþ yitirmiþ doðurganlýðýný, Kurumuþ yedi renge münhasýr göðsü. Oysa sen sanýrsýn ki Artýk þarkýlar hep hüzzam çalar. Unutulmuþ suzidilara diye bir makam. Oysa sen sanýrsýn ki Gökler hiç aðlamazmýþ, Ve sanýrsýn ki yaðmurlar sayýlmazmýþ, Dersin ki Hangi bulut bohçalanýr havada. Hangi yaðmur tutulur ki avuçta. Bilmezsin ki inci mercan, Bulutlar hep baþýmda, Yaðmurlar gözlerimde. Ve bu iki elim baþýmýn esaretinde.
Þimdi sanýrsýn ki Hiçbir þey deðiþmemiþ hayatta. Yine yaðmur yaðmýþ, Yine esmiþ rüzgar. Yine sabahýn en seherinde uyanmýþ bahar. Yine bir serçe telaþýnda çýrpýnmýþ zemheri. Yine kör kütük sýzmýþ saçlarýma kýraðý. Sanýrsýn ki Sen gidince,akrep yine kovalarmýþ yelkovaný. Sanýrsýn ki Bir hüzün sarmazmýþ yürek denilen o masum caný. Bilmezsin ki Bilmezsin ki gülüm iþte tam þuramda, Hani acýlarýnýn kaþýksýz sofrasýnda, Hani aðrýyan yanýmýn kapý komþusunda, Bir kara kazan kaynar durur. Ve bilmezsin ki Ayrýlýk bir adama bu kadar vurur.
Oysa sanýrsýn ki Unutup gitmiþimdir seni. Hayat devam ediyor demiþimdir. Üç gün aðlamýþýmdýr ardýndan. Dördüncü gün acýkmýþýmdýr. Falan filan iþte. Ama bilmezsin ki Bir demir lokma Takýlýr durur kursaðýma. Bilmezsin ki Ne esen rüzgar ayný, Ne uyanan bahar. Ne çýrpýnan zemheri ayný, Ne güneþten saðýlan nar. Ne saçlarýmda hüküm süren kýraðý ayný, Ne saatin akrebi Ne masum yelkovaný. Ayný deðil inci mercan ayný deðil...
Sen sanýrsýn ki hiç yanmamýþým. Hiç üstüme devrilmemiþ daðlar, Hiç týrnaklamamýþým topraðý. Hiç deðiþmemiþ hayatýn yüzüme çizdiði yollarý. Hiç sanma gülüm hiç sanma Bana senden kalan, Bozulan yeminler, Geri alýnan tövbelerdir. Ve unutma ki Senden sonra hayat, Kanadý kýrýk mavi bir güvercindir.
Engin Badem Sosyal Medyada Paylaşın:
ebadem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.