YALNIZKEN
Yalnýzken körlenir sensizliðimin ateþi.
Yakar,kül eder geceler de bitirir beni.
Gecelere dökerim gülüm,ben hep içimi.
Onlar da vuramaz arkamdan kader,deðil mi?
Geceler sýrdaþ olur gülüm,sensiz günlerimde.
Kimselere söyleyemez,ben neler neler desemde.
Ben kendime bile,hiç güvenemediðim günlerde.
En güvenilir sýrdaþ,arkadaþ;geceler ömrümde.
Hasretinle büyüyen yalnýzlýk,bana yoldaþ.
Uzun,karanlýk geceler;bana bu yolda sýrdaþ.
Sokaklara salar beni, bu iki kötü arkadaþ.
Her sokaðýn sonunda,biraz daha sensizlik.
Sana çýkan sokaklar,bir baþka güzel gözümde,
Yormaz o sokaklar,bir bulut misali hafifte.
Dönüþler uzar da uzar,ayný yol deðil mi be!
Anladým ki,tek fark sensin gönlümün baharý!
Yaþamak mý sensiz yaþamak;ha ölüm,ha yaþamak.
Ölümü bir bedende,her gün defalarca yaþamak.
Bu ömürde tek sen kaldýn,uðruna katlanýlacak.
Sen kaldýn bu ömürde,maziye surat astýracak.
Nedir bu kaderimin benden beklediði haykýrýþ,
Çilekeþ ömrüme bilmem,var mý baþka bir bakýþ.
Bilmem deðiþir mi?Bu hergün ki kötüye gidiþ.
Anladým ki,sen mutlu ol yeter gönlümün baharý.
Unut diyorsun sevdiðim her bakýþýnla, bana.
Dört duvara inat,kalp yaram mahkumum sana.
Unut diyorsun sevdiðim unutmak kolay olsa,
Yanarmýyým be sevdiðim,ben bu kardar bu aþka...
---------------->BURHAN SEVÝMLÝGÝL<----------
Sosyal Medyada Paylaşın:
Burhan SEVİMLİGİL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.