önceydi
içime bir günbatýmý yolu indi
sanki
hayallerimi anlatmakta çekiniyordu gece
hüznü sýkýlmýþ bir intiharýn
gidiþ ivmeleriydi yurtsuzluðum
karanlýðýn aya örülen saçlarý
tel tel olmuþtu
devrik avuçlarýmda
mümkünü misafir eden tüm azarlarýmýn
iç çekip kaç payýndan devriliyordu
bilinçaltýmdaki siyahlýk
çatýrdayan yol
huzura ulaþmayý özleyen aþk baþaðý gibiydi
yol aldým ,
sonraydý,
için için ay saðanaðýyla yattým
uykulu çýkýþlarýn en imkansýzý
kalbimin yalvaran merdivenlerinde sendeliyordu
ve sonra
vakti gelmiþ gece çatýrdadý hayallerimin kollarýnda
bütün merhametler
yarýnlara ulaþmayý bekleyen ayak izlerimde durdu
biliyordum
önce umutlarda çürümeye baþlýyordu hayat
…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.