günaydýn
ölü gözlü kof aydýn
dünya deðin, insan deðin günaydýn
sayýsýz kez
günaydýn günaydýn!
hangi ucunu tutsak
aðaracak gök
dua yüzü vuran insanlara
yoz toprakta baþ gösteren fidan
kollu aðaçlara
-bozuk havada gün nasýl aydýn olur?
uzun parmak görüntülü kýsa ses
tövbe estaðfirullah
en güzeli
esselâmün aleyküm ve rahmetullah
günaydýn uyduruk sözcük
der sönük gözlü yok aydýn
inadýna günaydýn mikroplu sineklere
durmadan að ören örümceklere
bozuk, puslu güne
toprak yüklü sele
her þeye herkese günaydýn!
elden çýkan ter kokulu emeðe
sevgi zeybeðinde bin kollu
bin ayaklý türkü çarkýnda
döndükçe yeni
mevlâna adýmlý
yunus sözlü
halk boyunlu insanlara günaydýn!
inadýna günaydýn
hora hoyrata
sam yeline, deðdiði bitkilere
kurtlu yemiþe, sinekli çöpe
verimsiz ele
kuru yüreðe
can renkli seviye
yaþam ereði sevgiye
günaydýn!
16. 7. 1985 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.