ulaþýlamayan bir uzaklýk gibi
ruhumun aðlayan gri sularý
son çýrpýnýþý ise
nefes alýrken içine çekiyor vazgeçiþleri
hal hatýr sormayan yokluk
köklü bekleyiþlerin boþluðunda debelense de
sanki çarþafa dolanmýþ
yorgun hayallerimin eskileri
avuçlarým
ýslak zaman gülüþü
gözlerim
yaðmura açýlan sayfa izdüþümleri
ruhuma birikiyor
tüm kelimelerin kucaklarý
tekil düþlerin yakarýþlarýnda
belli ki acemi
iç geçirmelerin gözyaþý savaþlarý
yinede güzel
uzaðýndaki barýþ dolu yarýnlara uyanmak
sen bekle ruhumun bereketinde
ben sana deðmem
....